Πρόσφατες έρευνες αποκαλύπτουν, πώς ένα κοινό βακτήριο μπορεί να προκαλέσει επικίνδυνη καρδιακή λοίμωξη σε παιδιά. Το πιο συχνό αίτιο παιδικής καρδιακής λοίμωξης στον κόσμο, οφείλεται στα βακτήρια Streptococcus της ομάδας Α (GAS), που προκαλούν οξύ ρευματικό πυρετό
Πρόσφατες έρευνες αποκαλύπτουν, πώς ένα κοινό βακτήριο μπορεί να προκαλέσει επικίνδυνη καρδιακή λοίμωξη σε παιδιά. Το πιο συχνό αίτιο παιδικής καρδιακής λοίμωξης στον κόσμο, οφείλεται στα βακτήρια Streptococcus της ομάδας Α (GAS), που προκαλούν οξύ ρευματικό πυρετό. Το 1999, η μόλυνση αυτή και η καρδιακή βλάβη που έπεται, προκάλεσε 3.600 θανάτους στις Ηνωμένες Πολιτείες.Τα βακτήρια αυτά, είναι σχετικά κοινά και προκαλούν ένα ευρύ φάσμα ασθενειών, από πονόλαιμους και τοξικό-σοκ μέχρι και την «σαρκοβόρο» ασθένεια. Όμως παραμένει αρκετά άγνωστο το πώς, κάποια βακτηριακά GAS στελέχη εισβάλλουν σε διάφορα μέρη του σώματος. Επίσης, δεν είναι γνωστό το κατά πόσον οι διάφορες εκρήξεις ρευματικού πυρετού οφείλονται σε γενετικά παρόμοια βακτήρια ή σε διαφορετικά βακτηριακά στελέχη.
Ερευνητές από το Εθνικό Ινστιτούτο Αλλεργιών και Λοιμωδών Νοσημάτων (NIAID) απομόνωσαν βακτήρια από έναν ασθενή και διαπίστωσαν την ύπαρξη γονιδίων, μοναδικών σε αυτά τα βακτήρια. «Η έρευνα αυτή, αποκαλύπτει κάποια μυστικά της ομάδας Α των Streptococcus και είναι ένα μεγάλο επίτευγμα στην κατανόηση μιας σημαντικής παιδικής νόσου», είπε ο διευθυντής του NIAID, Anthony S. Fauci. Ο υπεύθυνος της έρευνας James Musser και οι συνεργάτες του από διάφορα ινστιτούτα, καθόρισαν το γενετικό πρότυπο ενός στελέχους από έναν ασθενή με ρευματικό πυρετό. Όλα τα GAS βακτήρια που προκαλούν ρευματικό πυρετό ονομάζονται M18 στελέχη. Οι ερευνητές σύγκριναν το γενετικό πρότυπο αυτού του στελέχους με την αλληλουχία DNA ενός στελέχους που δεν ανήκει στα Μ18 και δεν προκαλεί την νόσο.
Οι ερευνητές βρήκαν σημαντικές διαφορές μεταξύ των δύο στελεχών. Αν και τα δύο στελέχη είχαν πολλά κοινά γονίδια, το Μ18 στέλεχος είχε πρόσθετα γονίδια τα οποία κωδικοποιούν για νέες βακτηριακές τοξίνες. Επιπλέον οι μεγαλύτερες περιοχές γενετικής παραλλαγής, φαίνεται να προέρχονται από φάγους, δηλαδή, ιούς που μολύνουν βακτήρια και μπορούν να ενσωματώσουν μεγάλο αριθμό των γονιδίων τους, στο βακτηριακό DNA. Η ανταλλαγή αυτών των γονιδίων που κωδικοποιούν για τοξίνες, μπορεί να ενοχοποιηθεί σημαντικά, για τις GAS εκρήξεις, γιατί προσφέρει ένα μηχανισμό ανταλλαγής γονιδίων μεταξύ των βακτηρίων.
Για να διαπιστώσουν αν υπήρχαν βακτήρια με διαφορετικούς συνδυασμούς αυτών των γονιδίων, οι ερευνητές ανέλυσαν 36 διαφορετικά στελέχη από διαφορετικές εκρήξεις ρευματικού πυρετού από διάφορα σημεία των Ηνωμένων Πολιτειών. Τα στελέχη αυτά έδειξαν μικρή ή σχεδόν καθόλου γενετική ποικιλότητα. Πιο συγκεκριμένα, η έρευνα έδειξε ότι τα στελέχη που απομονώθηκαν από ασθενείς της επιδημίας του 1998-1999 στο Salt Lake City ήταν σχεδόν ταυτόσημα με αυτά που απομονώθηκαν από ασθενείς της επιδημίας του 1986-1987 στην ίδια περιοχή. Συνεπώς, η τελευταία επιδημία μάλλον προέκυψε από αναζωπύρωση των παλιών στελεχών και όχι από ένα καινούριο στέλεχος το οποίο εισέβαλλε στην περιοχή.
Τα αποτελέσματα αυτών των μελετών, δείχνουν την ανάγκη για γρήγορες εξελίξεις στην έρευνα του ρευματικού πυρετού. Κι όχι μόνο δίνουν καινούρια στοιχεία για την εξέλιξη και εξάπλωση του ρευματικού πυρετού αλλά παρουσιάζουν και καινούριες βακτηριακές πρωτεΐνες που μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως στόχοι για την δημιουργία νέων φαρμάκων και για διαγνωστικούς ελέγχους.