Θεραπεία διαβήτηΜια ορμόνη που φυσιολογικά εντοπίζεται στο έντερο θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί στη θεραπευτική αγωγή κατά του διαβήτη, στους ενήλικες. Ο διαβήτης τύπου ΙΙ επηρεάζει σημαντικό ποσοστό του πληθυσμού. Οι άνθρωποι που παρουσιάζουν την ασθένεια εμφανίζουν αδυναμία στον έλεγχο των επιπέδων της γλυκόζης στο αίμα τους

 

 

Μια ορμόνη που φυσιολογικά εντοπίζεται στο έντερο θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί στη θεραπευτική αγωγή κατά του διαβήτη, στους ενήλικες. Ο διαβήτης τύπου ΙΙ επηρεάζει σημαντικό ποσοστό του πληθυσμού. Οι άνθρωποι που παρουσιάζουν την ασθένεια εμφανίζουν αδυναμία στον έλεγχο των επιπέδων της γλυκόζης στο αίμα τους. Η κατάσταση αυτή οφείλεται μερικώς σε ελαττώματα σε έναν συγκεκριμένο τύπο εξειδικευμένων κυττάρων που βρίσκονται στο πάγκρεας. Τα κύτταρα αυτά παράγουν την ορμόνη ινσουλίνη, η οποία ρυθμίζει τον τρόπο με τον οποίο μεταβολίζεται η γλυκόζη στο σώμα.

Θεραπεία διαβήτηΗ θεραπευτική αγωγή για το διαβήτη τύπου ΙΙ συνήθως περιλαμβάνει αλλαγές στη δίαιτα, σωματική άσκηση, χρησιμοποίηση παραγόντων που μειώνουν τα επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα, και πρόσληψη ινσουλίνης. Ωστόσο, νέες έρευνες αποδεικνύουν ότι, ένας άλλος τρόπος αντιμετώπισης μπορεί να είναι μια ορμόνη που λέγεται GLP-1. H GLP-1 έχει σημαντικό ρόλο στην παραγωγή της ινσουλίνης, και εντοπίζεται σε χαμηλότερες συγκεντρώσεις σε άτομα με διαβήτη τύπου ΙΙ.

Ασθενείς που πήραν μέρος σε μια πιλοτική μελέτη, έδειξαν εμφανή σημάδια βελτίωσης αφού τους χορηγήθηκε η GLP-1.Στους 20 συμμετέχοντες, οι οποίοι έπασχαν από διαβήτη τύπου ΙΙ, χορηγήθηκε είτε GLP-1 είτε διάλυμα άλατος, για ένα συνεχές διάστημα 6 εβδομάδων. Οι ασθενείς που πήραν GLP-1 παρουσίασαν ενδείξεις πιο αποτελεσματικής λειτουργίας των προαναφερθέντων κυττάρων τους. Τα επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα τους μειώθηκαν, και η όρεξή τους ελαττώθηκε.

Ο συντονιστής της μελέτης Jens Juul Holst από το Πανεπιστήμιο της Κοπενχάγης στη Δανία δήλωσε ότι τα αποτελέσματα αυτά δείχνουν ότι η αγωγή με την ορμόνη είχε σημαντική επίδραση στη βελτίωση του τρόπου με τον οποίο το σώμα μεταβολίζει τη γλυκόζη. Παράλληλα δήλωσε τις επιφυλάξεις του για το πόσο θα ήταν δόκιμη η τεχνητή αύξηση της συγκέντρωσης μιας ουσίας που φυσιολογικά εντοπίζεται στο σώμα, θεωρώντας ότι κάτι τέτοιο θα μπορούσε ενδεχομένως να προκαλέσει προβλήματα. Συμπλήρωσε βέβαια, ότι η συγκεκριμένη μελέτη δείχνει ότι μια θεραπεία που βασίζεται στην GLP-1 είναι πολύ πιθανό μακροπρόθεσμα να είναι αποτελεσματική.

Η παραπάνω έρευνα παρουσιάζεται και στην επιστημονική επιθεώρηση The Lancet.